Rozdział 5

*Oczami Roxann*

 Wbiegłam do mieszkania cała zdyszana i przemoczona, bo chociaż deszcz trwał krótko to przemokłam do suchej nitki. Mokrą fioletową koszulkę zamieniłam na biały obszerny T-shirt, a spodenki na spodnie od dresu. 

Będąc w sypialni podeszłam do wieży i włączyłam pierwszą, lepszą płytę. 

Cały pokój wypełniły dźwięki fortepianu i głos Cher w piosence " You Haven't Seen The Last Of Me ''. Zawinięta w jasnozieloną kołdrę patrzyłam w pusty punkt na ścianie. 

O czym w tedy myślałam? 

Tak naprawdę to o niczym, nie miałam nawet siły myśleć o tym co stało się w teatrze.

Siedząc tak wysłuchałam jeszcze z dziesięć piosenek, gdy spojrzałam w okno zauważyłam, że niebo przybrało ciemną barwę. 

Zerknęłam na duży zegar wiszący na ścianie nad drzwiami, pokazywał ósmą piętnaście.  

Ciesze przerwało głośne burczenie, które oznaczało pustkę w moim żołądku. Poczłapałam do kuchni i wyciągnęłam z zamrażalnika pizze z podwójny serem, sosem chili, szynką i salami. 

Oblizałam ze smakiem usta i włożywszy jedzenie do piekarnika. 

Usadowiłam się na fotelu przed telewizorem i włączyłam jakiś film. 

Po dwudziestu minutach w mieszkaniu unosił się smakowity zapach pizzy, którą pochłaniałam ze smakiem po czym cała upaćkałam się ketchupem.

Czując zmęczenie poszłam wziąć prysznic.

Ubrana w piżamę wskoczyłam do łóżka i w piorunującym tempie zasnęłam.

Ze snu wybudziły mnie krzyki z dołu.

-Wstawaj leniu !!! Ruchy dziewczyno jest środek dnia!

Drzwi otworzyły się z hukiem i na moje łóżko wskoczyła burza rudych loków.

-Wstawaj! No rusz dupę i wio!

-Na litość boską. Złaź ze mnie.

Mówiąc to zwaliłam Nicoll kopniakiem z łóżka.Więc ta z impetem wylądowała na podłodze.

-Co dzisiaj jest ? - zapytałam.

Nicoll wstała z podłogi i ceremonialnym głosem z udawaną powagą oświadczyła.

-Dzisiaj jest niedziela 15.06.2012 r. godzina 11:35 i przypominam, że umówiłyśmy się dzisiaj na ZAKUPY!

-Daj mi jeszcze godzinę - mówiąc to walnęłam twarzą w poduszkę.

-GODZINA?! Jaka godzina, w galerii jest nowa wystawa butów. Oooooooo nie! Nie dam ci spać. Dalej marsz do łazienki! - mówiąc to złapała mnie za kostkę i zaczęła ściąga z łóżka.

Próbowałam się bronić. 

Wyglądało to miej więcej tak.  

Ona pociągnęła mnie za nogę, a ja z krzykiem zaczęłam wymachiwać nimi na prawo i lewo. Nicoll rzuciła się ponownie na łóżka.

Następnie obie walczyłyśmy o to, która zepchnie drugą pierwsza.

Oczywiście przegrałam.

Wstałam z podłogi i udając obrażoną wyszłam z pokoju.Po piętnastu minutach wyszłam wypucowana z łazienki i ruszyłam w stronę sypialni.

Ruda siedziała na łóżku i gdy tylko mnie zobaczyła uśmiechnęła się szeroko pokazując szereg białych zębów.

Obydwie gotowe wsiadłyśmy do auta. Nawet nie zdążyłam zapiąć pasów gdy usłyszałam uradowaną przyjaciółkę krzyczącą: 

-NA ZAKUPY!!!

Następnie był pisk opon i samochód wycofał się z mojego podwórka, a następnie z prędkością światła pojechałyśmy do galerii. Obchód wszystkich sklepów zajął nam godzinę.

Kupiłam między innymi trzy koszulkę w tym jedną z wizerunkiem zespołu Kiss. Tak na marginesie bardzo lubię ten zespół.

Czarne conversy i dwie pary ciemnych spodni.

-I co o tym myślisz ? - Nicoll pokazywała mi właśnie naszyjnik z małą srebrną sówką.

Byłyśmy właśnie w sklepie z biżuterią.

-Ładnie, na pewno będzie ci pasować do tej szarej marynarki.

-No pewnie... Ej!

-Co ?

-Czujesz ?

-Ale co ?!

-Uuu, ciasteczka!!!

-CIASTECZKA?! W galerii?!

Dziewczyna obejrzała się za siebie i wróciła do poprzedniej czynności mówiąc:

-Jak się odwrócisz to się sama przekonasz.

 Zrobiłam co chciała. No tak. Na korytarzu stała wysoka blondyna rozdająca wypieki, które miały reklamować nową cukiernię.

-Masz nosa dziewczyno.

-Wiemmm.

Stałyśmy tak jeszcze z pięć minut wybierając różne błyskotki. Nicoll chciała już wyjść lecz zamiast tego szturchnęła mnie w ramie i szepnęła:

-Mmmm ciasia.

-Wiem, że jesteś głodna ale nie musisz się powtarzać.

Ona spojrzała na mnie jak na idiotkę.

-Nie wypieki. Mówię o chlopakach.

-NICOLL! Ty masz chłopaka!

-No właśnie o nim mowa - wskazała głową na najbliższą pizzerie - siedzi tam z MARTINEM.

-Z KIM ?! - wszystko co się wczoraj zdarzyło i o czym dzięki Bogu zapomniałam wróciło do mnie z podwójną siłą.

Powoli nie odwracając się zaczęłam się cofać.

-Roxann, hej co jest?

-N-nie nic- mówiąc to nadal tyłem cofałam się w głąb sklepu.

Nagle plecami uderzyłam w coś twardego i przytrzymując się tego czegoś upadłam na kafelki.